طهور

چرا هالیوود افشاگری می‌کند؟+عکس و فیلم

06 بهمن 1392 توسط زهره

هر ساله در سینمای هالیوود چندین فیلم‌ افشاگرانه ساخته می‌شود که حتی دولت امریکا و ارکان آن را مورد انتقاد قرار می‌دهند. آیا ساخت این فیلم‌ها را به جهت «آزادی بیان» باید تلقی کرد یا مسئله چیز دیگری است؟ به عبارت دیگر، فیلم‌های افشاگرانه در هالیوود با چه مجوزی و با چه قصدی ساخته می‌شوند؟ در این مقال قصد داریم ضمن مرور برخی از این فیلم‌ها  که در دهه 1970 ساخته شده‌اند به جواب سؤال فوق برسیم.

******

ماکس وبر (1920-1864) جامعه شناس مشهور آلمانی در کتاب «روح سرمایه‌داری و اخلاق پروتستانی» نوشته است که سرمایه‌داری غرب، زاییدۀ پروتستانتیسم است. ورنر سومبارت (1941-1863) جامعه شناس و اقتصاددان آلمانی که از دوستان ماکس وبر بود در همین خصوص در کتاب خود به نام «یهودیان و حیات اقتصادی مدرن»، سرمایه‌داری غرب را نتیجه عقاید یهودیان دانسته و اعتقاد ورزیده که بانک‌ها شکل مدرن  تشکیلات یهود رباخوار هستند.


ورنر سومبارت (1941-1863)

سومبارت سرمایه‌داری غرب را نتیجه فکر یهودیان می‌داند

این دو نظریه البته با هم تضادی ندارند زیرا پروتستانتیسم در واقع یک نوع اصلاحات یهودی در مسیحیت بود. پروتستان‌ها با این اصلاح، رساله‌های عهد عتیق را مطابق عهد عتیق یهودیان تنظیم کردند. در حالیکه عهد عتیقِ کاتولیک‌ها هفت رساله بیشتر دارد، مضافاً که رساله‌های استر و دانیال در عهد عتیق آنها نیز مفصل‌تر‌ و سانسور نشده است. (این هفت رساله که اتفاقاً کم‌تحریف نیز هستند در ایران در کتابی با عنوان «کتاب‌های قانونی ثانی» توسط نشر نی در سال 1380 به چاپ رسیده‌ است).

وقتی کمونیسم و جناح شرق در زمستان سال 1369 رسماً مضمحل شد سید مرتضی آوینی به برخی از دوستانش سخنی به این مضمون گفته بود: «زیاد دور نیست زمانی که تمدن غرب نیز بدون جنگ و خونریزی از درون نابود شود». غرب‌شناسان می‌دانند که بنیان‌های تمدن غرب سست است و به هر حال زائل خواهد شد، تمدن تنگ‌نظری که بسیاری از تمدن‌ها را خصوصاً در قاره امریکا نابود کرده است.
پیدایش امریکا و سلطه یهود
برخی معتقدند کریستف کلمب جزو یهودیان «مارانو» (Marrano) محسوب می‌شده است (یعنی یهودیان اسپانیا یا پرتغالی که دین خود را کتمان می‌کردند و در ظاهر مسیحی بودند). اگر اینطور باشد می‌توان گفت که قاره امریکا را یهودیان کشف کرده و توسعه داده‌اند. مهاجرت عمومی یهودیان به امریکای شمالی از اوائل قرن بیستم شدت گرفت. آنها سرمایه‌های خود را از اروپا و انگلستان به امریکا بردند و از همان وقت بود که افول امپراطوری بریتانیای کبیر آغاز شد.

کریستف کلمب

یهودیان به کشور امریکا همچون یک اسرائیل جدید و یک وطن حقیقی نگاه می‌کردند. آنها عمدتاً در نیویورک و لس آنجلس متمرکز شدند، و صنعت فیلمسازی خود را در محلۀ هالیوود این شهر بنا کردند. سینما در فرانسه توسط برادران لومیر ابداع شد اما یهودیان که آن را در جهت منافع خود دیدند استقبال شایانی از آن نموده، به سرعت از مخترعان سینما پیش افتادند.

یهودیان به امریکا همچون یک اسرائیل جدید و یک وطن حقیقی نگاه می‌کردند.

همانطور که به اختصار متذکر شدیم بنیانگذاری سرمایه‌داری در غرب و توسعه اقتصادی امریکا به عنوان یک ابرقدرت، هر دو در نتیجۀ فعالیت یهودیان بوده است. لذا تمدن کنونی امریکایی برای یهودیان یک تمدن ایده‌آل است؛ یک بهشت موعود که ثروت و تجارت‌های پرسود یهودیان در آن تضمین‌شده است. «محافظه‌کاری» در امریکا به عنوان یک حزب یا مرام سیاسی وظیفه دارد تا وضع موجود را که بهشت یهودیان است، «حفظ» کند. و این البته در حالی است که 99 درصد مردم دنیا، از وضع موجود جهان راضی نیستند و آن را نتیجه ظلم و تبعیض می‌دانند.

علمای شیعه خبر می‌دهند که اغلب آنچه در احادیث به عنوان مشخصات دورۀ آخر الزمان مذکور آمده، هم‌اکنون به وقوع پیوسته است. بارزترینِ این نشانه‌ها، فراگیر شدن ظلم و فساد در زمین است. اما جالب توجه این است که همین وضع نابسامان کنونی، برای یهودیان سرمایه‌دار بسیار مطلوب بوده و بهشت آنها محسوب می‌شود.

صنعت سینما در امریکا به عنوان یکی از ابزارهای قدرت، در قبضۀ یهود است. آنها فیلمنامه‌ها را مطابق عقاید خود سفارش می‌دهند و سپس آنها می‌خرند. ظاهراً نظریه پردازان آنها، برای سینما قدر و منزلتی بیش از سرگرمی و تفریح قائل نیستند. در حالیکه در پشت این سرگرمی‌ها بسیاری از مفاهیم تحریف‌شدۀ دین یهود را در قالب قصه به مخاطبان القاء می‌کنند.


صنعت سینما در امریکا به عنوان یکی از ابزارهای قدرت، در قبضۀ یهود است

اما یک پرسش در این میانه مطرح می‌شود: فیلم‌های افشاگرانه در هالیوود با چه مجوزی و با چه قصدی ساخته می‌شوند؟


فیلم‌های افشاگرانه هالیوود چه توجیهی دارد؟

ساخت فیلم‌های افشاگرانه در سینمای هالیوود را چطور می‌توان ارزیابی کرد؟ فیلم‌هایی که علی الظاهر به انتقاد از وضع موجود می‌پردازند و از دولتمردان یا سیاست‌های نظام امریکایی انتقاد می‌کنند. آیا این فیلم‌ها انعکاس دهندۀ صدای حقیقت طلبان و مظلومان امریکا است یا همان صدای یهودیان است که به نحوی دیگر به گوش می‌رسد؟


پاسخ راقم این است که این فیلم‌ها را نمی‌توان در یک دستۀ‌ واحد قرار داد و عوامل متعددی می‌توان برای ساخت آنها برشمرد که مهم‌ترین آنها به این قرارند:


1. این قبیل فیلم‌ها فقط به فیلمنامه‌نویسان و کارگردانان یهودی سپرده می‌شود تا آنها را با استفاده از بازی هنرپیشه‌های یهودی بسازند. به عبارت دیگر، فقط فیلمسازان یهودی اجازه دارند تا فیلم‌های افشاگرانه بسازند و به نظام سرمایه‌د‌اری که ساختۀ همکیشان آنها است اعتراض کنند. به این ترتیب،‌ با ساخت این فیلم‌ها یهودیان خودشان را طرفدار آزادی بیان و منتقد وضع موجود معرفی می‌کنند و اینکه نسخه رهایی‌بخش نیز در دست خود آنها است.


2. این قبیل فیلم‌ها انتقادی بنیادی به تمدن غرب و نظام سرمایه‌داری وارد نمی‌کنند، زیرا کلّیت وضع کنونی برای آنها مطلوب است.

3. گاهی یک فیلم افشاگرانه ساخته می‌شود و بخشی از حقایق را علن می‌کند تا ذهن مردم را از حقایق مهم‌تر در آن خصوص منحرف ‌کند. مثلاً وقتی نغمه‌های در خصوص جعلی بودن فرود سفینه آپولو 11 بر ماه به گوش می‌رسید ساخت کاپریکورن 1 در دستور قرار گرفت تا فرود فضانوردان امریکایی بر کره مریخ را جعلی نشان دهد. مردم وقتی این صداقت را می‌بینند به این نتیجه می‌رسند که فرود امریکایی‌ها بر ماه درست بوده است. مثال دوم، فیلم جِی.اف.کِی/ الیور استون (1991) است که در آن، لی هاروی آزوالد قاتل کندی مطابق قول مشهور را تبرئه کرده و برخی عوامل سازمان سیا را مقصر شمرده است. اما بعد از چند سال کتابی به نام قضاوت نهایی/ مایکل کالینز پایپر به چاپ می‌رسد و از نقش سازمان موصاد در قتل کندی پرده برمی‌دارد. به این ترتیب دیده می‌شود که الیور استون یهودی، عامدانه و آگاهانه برای ساخت این فیلم انتخاب شده است.


4. گاهی دوران یک تفکر، فیلمساز یا نویسنده یهودی به سر آمده است. آنها برای کنار زدن او از یک یهودیِ دیگر استفاده می‌کنند تا علیه او افشاگری کند.

به عنوان یک نمونه مشابه، می‌توان به ماجرای دو روانشناس یهودی اشاره کرد. زیگموند فروید (1939-1856) را بنیانگذار روانکاوی می‌دانند اما عقاید او عملاً شبهِ علم بود و نوعی از خیالات واهی که او در ذهن می‌پروراند. وقتی دورۀ فروید به پایان رسید آنها الزام داشتند تا یک روانشناس یهودی دیگر را با انتقاد از فروید وارد میدان کنند. لذا اریک فروم (Erich Fromm) کتابی در سال 1959 نوشت و عقاید فروید را نقد کرد. (این کتاب با عنوان «رسالت زیگموند فروید»  توسط فریده جواهر کلام ترجمه شده و در شرکت سهامی کتاب‌های جیبی در سال‌های قبل از انقلاب به چاپ رسیده است).

فروید - اریک فروم


معرفی برخی فیلم‌های افشاگرانه هالیوود در دهه 1970

به نظر می‌رسد که در امریکا فیلم‌های افشاگرانه فقط به دست فیلمسازان و بازیگران یهودی ساخته می‌شود. ذیلاً ضمن مرورِ برخی فیلم‌های افشاگرانه هالیوود امکان ساخت این فیلم‌ها را بررسی می‌کنیم. در اینجا به عنوان نمونه پنج فیلم از دهۀ 1970 میلادی انتخاب شده است.

1. همه مردان رئیس جمهور (1976)

All the President’s Men

پشت پرده رسوایی واترگیت را افشا می کند.

موضوع: رسوایی واترگیت

محصول: کمپانی برادران وارنر

کارگردان: آلن جی. پاکولا

فیلمنامه نویس: ویلیام گلدمن (بر اساس کتابی به همین نام نوشتۀ کارل برنشتاین و باب وودوارد)

بازیگران: داستین هافمن (کارل برنشتاین)، رابرت ردفورد (باب وودوارد)، جیسون روباردز (بن برادلی)

خلاصه داستان: کارل و باب، دو خبرنگار روزنامه واشنگتن پست به تقلب نیکسون در انتخابات پی می‌برند و آن را تحت نظارت بن برادلی سردبیر روزنامه منتشر می‌کنند، ماجرایی که به رسوایی واترگیت معروف شد. واقعه در سال 1972 رخ داد و این نخستین فیلمی بود که به این ماجرا می‌پرداخت.

عوامل یهودی فیلم: برادران وارنر، کارگردان، نویسنده، و بازیگرانی مانند: داستین هافمن و مارتین بالسام


نقد و نظر:

این فیلم بر اساس حوادث واقعی ساخته شده است. ریچارد نیکسون از حزب جمهوری خواه سی و هفتمین رئیس جمهور امریکا بود که فقط یک سال و نیم از دور دوم ریاست جمهوری‌اش را سپری کرد و در اوت 1974 مجبور به استعفاء شد.

ریچارد نیکسون از حزب جمهوری خواه (سی و هفتمین رئیس جمهور امریکا)
در اوت 1974 مجبور به استعفاء شد

کارل برنشتاین یک یهودی است و برای نقش او نیز یک بازیگر یهودی (داستین هافمن) انتخاب شده است. بن برادلی سردبیر روزنامه گرچه یهودی بوده لکن بازیگر نقش او غیریهود انتخاب شده (جیسون روباردز) شاید برای اینکه تعداد عوامل یهودی فیلم کم شود تا عموم مخاطبان در مقابل فیلم جبهه گیری نکنند.

کارل و باب، دو خبرنگار روزنامه واشنگتن پست به تقلب نیکسون در انتخابات پی می‌برند و آن را در روزنامه منتشر می‌کنند؛
ماجرایی که به رسوایی واترگیت معروف شد

آلن جی. پاکولا کارگردان این فیلم، همچنین فیلم‌ افشاگرانه دیگری به نام پرونده پلیکان (1993) در کارنامه دارد و ایضاً یک فیلم کاملاً صهیونیستی به نام انتخاب سوفی (1982) دربارۀ هولوکاست.

ویلیام گلدمن نیز رمانی به نام دوندۀ ماراتن (1974) در همین موضوع هولوکاست نوشت و خودش آن را به فیلمنامه‌ای تبدیل کرد و جان شلزینگر یهودی، در سال 1976 فیلمی به همین نام با بازی داستین هافمن از آن ساخت